BREAKING: DNA-vervuiling in Australische mRNA Covid-opnames tot 145 keer de voorgeschreven limiet, blijkt uit rapport
De eerste onafhankelijke test van Australische flesjes vaccin-vloeistof bevestigt bevindingen uit de VS, Canada en Duitsland, die benadrukken dat oncogene (kankerverwekkende) en genomische integratierisico’s (veranderingen van erfelijk materiaal) een wereldwijd probleem zijn
Bron: Rebekah Barnett, 17 sep 2024
In Australische flacons met Pfizer- en Moderna Covid-vaccins is besmetting met synthetisch plasmide DNA gedetecteerd in niveaus van zeven tot 145 keer de toegestane limiet, zo blijkt uit een nieuw rapport.
Onafhankelijke tests van drie gemodificeerde RNA (mod-RNA) vaccinflacons, waaronder partijen voor kinderen en volwassenen, werden uitgevoerd om bewijs te leveren in een rechtszaak bij de federale rechtbank over de geldigheid van de wettelijke status van de vaccins.
De rechtszaak, die werd aangespannen door het advocatenkantoor PJ O’Brien & Associates, brengt aan het licht dat de vaccins niet toegelaten genetisch gemodificeerde organismen (GGO’s) bevatten in de vorm van synthetische DNA-besmetting en mod-RNA-LNP-complexen die een onbekend veiligheidsrisico kunnen vormen, waaronder de mogelijkheid van DNA-integratie in het menselijk genoom. Met andere woorden vervuiling van het menselijk DNA met DNA uit het vaccin.
In een beëdigde verklaring aan advocatenkantoor PJ O’Brien & Associates zei moleculair viroloog Dr. David Speicher dat de hoeveelheid synthetisch DNA die hij detecteerde in alle drie de Australische flesjes “ver boven de toegestane wettelijke limiet lag die is vastgesteld door de Therapeutic Goods Administration (TGA).”
Gezien de wetenschappelijke aanwijzingen dat synthetisch DNA de celkern kan binnendringen en mogelijk kan integreren in het menselijk genoom, “is het belangrijk om te onderzoeken of integratie kan plaatsvinden in primaire cellen in de gevaccineerde populatie”, aldus Dr. Speicher.
De Australische tests bevestigen de bevindingen van onafhankelijke laboratoria van hoge niveaus van rest-DNA in mod-RNA Covid-vaccins uit Duitsland, de VS en Canada, wat benadrukt dat dit een wereldwijd probleem is.
Het rapport
Resterend synthetisch DNA is een bijproduct van het mod-RNA vaccinproductieproces en is volgens de TGA-voorschriften toegestaan in hoeveelheden tot 10 nanogram (ng) per vaccindosis en in fragmentgroottes tot 200 basenparen (bp).
De TGA ontkent dat Covid mod-RNA-vaccins besmet zijn met meer dan 10 ng synthetisch DNA per dosis, maar omdat er hoge concentraties waren aangetroffen in flacons uit andere regio’s, gaf het juridische team achter de GGO-zaak opdracht tot dit onderzoek om de residuele concentraties synthetisch DNA in Australische flacons te bepalen.
PJ O’Brien & Associates regelde de verzending van drie flacons met chain of custody, één Moderna en twee Pfizer, naar het laboratorium van Dr. Speicher aan de Universiteit van Guelph in Canada. De flacons werden op droog ijs verzonden en bij aankomst opgeslagen in de koelkast van het laboratorium. Bij de Pfizer-flacons was de verzegeling intact, terwijl de Moderna-flacon half was gebruikt.
Dr. Speicher gebruikte twee methoden om te testen op residuele DNA-niveaus – fluorometrie en qPCR – elk met hun eigen voordelen.
qPCR is de methode die de voorkeur heeft van regelgevende instanties. Er worden lagere DNA-waarden gemeten omdat kleine DNA-fragmenten onder 200 bp niet worden opgepikt en er wordt minder dan 1% van het resterende DNA-plasmide gemeten, waarbij de overige 99% wiskundig wordt geëxtrapoleerd. Dit betekent dat de meting een grotere herhaalbaarheid heeft, maar het geeft een minder compleet beeld.
Een patent van Moderna (2014) met betrekking tot “verwijdering van DNA-fragmenten in [het] mRNA-productieproces” erkent dat de qPCR-methode voor het kwantificeren van rest-DNA alleen enkele doel-DNA-moleculen detecteert, maar “niet alle andere kleinere DNA-moleculen meet die gedeeltelijk verteerd zijn” door het enzym dat gebruikt wordt om ze af te breken voor het filtratieproces.1
Met behulp van qPCR detecteerde Dr. Speicher synthetisch DNA dat tot 15-voudig boven de TGA-limiet lag in beide Pfizer-lots, maar de Moderna-lot voldeed aan de limiet.
Ter voorbereiding op de fluorometrietest kookte Dr. Speicher de vaccins om de lipide nanodeeltjes (LNP’s) op te lossen die zowel het mod-RNA als het resterende synthetische DNA inkapselden. Dit zorgde voor een hogere DNA-opbrengst in de meting.
Er is echter een mogelijkheid voor “cross talk”, waarbij mod-RNA per ongeluk in de meting kan worden opgenomen. Om cross talk te verminderen, behandelde Dr. Speicher de monsters met een enzym genaamd RNase A om het mod-RNA af te breken, zodat het niet zou worden opgenomen in de DNA meting.
Met behulp van fluormetrie detecteerde Dr. Speicher zeven tot 145 keer meer synthetisch DNA dan de limiet van 10ng van de TGA. Alle flacons overschreden de limiet, waarbij Moderna de hoogste DNA-belasting had van 1460ng per dosis.
Dr. Speicher ontdekte drie soorten residueel synthetisch DNA in de vaccins: spike-eiwit, ‘ori’ (kort voor de oorsprong, waar het synthetische plasmide begint te worden gelezen om te worden gekopieerd) en de gentherapie SV40 enhancer/promoter-sequentie. Pfizer en Moderna bevatten DNA van de spike en ori, maar alleen Pfizer bevatte de SV40 enhancer/promoter (niet te verwarren met het hele Simian Virus 40, dat niet aanwezig was)
Het DNA van het spike-eiwit dat werd gevonden in de Pfizer-vaccins was “het hoogste concentratieniveau dat tot nu toe in onafhankelijk geteste flacons wereldwijd werd gezien”, aldus Dr. Speicher, wat hem ertoe aanzette om de tests een tweede keer uit te voeren om er zeker van te zijn dat het geen foutieve uitslag was.
Dr. Speicher gebruikte ook flacons uit een eerder onderzoek naar mod-RNA Covid-vaccins als controle om elke mogelijkheid van besmetting of andere foutbronnen uit te sluiten. “De resultaten waren herhaalbaar, wat suggereert dat het resultaat waar en geldig is,” verklaarde hij.
SV40 versterker/promoter
Dr. Speicher legde in zijn beëdigde verklaring uit dat van de SV40 enhancer/promoter “bekend is dat deze nucleaire lokalisatie bevordert“, wat betekent dat deze DNA-fragmenten naar de celkern kan slepen nadat ze door LNP’s in het cytoplasma zijn gebracht.
Eenmaal in de celkern neemt de waarschijnlijkheid van genoom-integratie “sterk toe” in vergelijking met traditionele vaccins, waarbij eventueel achtergebleven DNA niet is verpakt in LNP’s of vergezeld gaat van een nucleaire lokaliserende sequentie.
Dr. Speicher en andere wetenschappers hebben er ook op gewezen dat deze SV40-sequentie een oncogeen risico zou kunnen vormen vanwege het effect op het tumorsuppressorgen p53.
Pfizer “koos ervoor om de SV40 enhancer/promoter niet te vermelden” op de resterende DNA-kaart die werd ingediend bij regelgevende instanties, zoals het had moeten doen, zo blijkt uit e-mails die zijn verkregen op basis van de WOO-verzoeken.
Genomics-wetenschapper Kevin McKernan was de eerste die de SV40 enhancer/promoter in het Pfizer-vaccin ontdekte, begin 2023. Hij documenteerde zijn bevindingen in een voordruk en waarschuwde de Food and Drug Administration (FDA).
Sinds McKernan de aanwezigheid van de SV40 enhancer/promoter bekendmaakte, hebben regelgevende instanties, waaronder de TGA, verklaringen uitgegeven dat de sequentie niet functioneel is en geen veiligheidsrisico vormt.
Desondanks blijkt uit interne e-mails dat ten minste één toezichthouder, Health Canada, eraan werkt om de SV40 enhancer/promoter-sequentie uit het mod-RNA-vaccin van Pfizer verwijderd te krijgen.2
Beperkingen
Dr. Speicher erkende verschillende beperkingen in het rapport. Hoewel de flacons koel waren toen ze in zijn laboratorium aankwamen, was het droogijs verdampt en er werd geen temperatuur geregistreerd bij de overdracht.
Dr. Speicher vertelde me echter dat het onwaarschijnlijk is dat dit enig effect zou hebben op de DNA-niveaus in de vaccins.
“We weten dat DNA maandenlang stabiel is bij kamertemperatuur. De verzendtijd zou zeer weinig negatief effect hebben op de DNA-niveaus,” zei hij.
Hoewel het verbreken van de koudeketen “de LNP’s minder stabiel zou kunnen maken en de modRNA zou kunnen beginnen af te breken” en daardoor de vaccins ongeldig zou maken voor gebruik bij mensen, “zou het de DNA ladingen niet significant afbreken of veranderen”, zei Dr. Speicher.
De Moderna-flacon was niet verzegeld, wat de mogelijkheid van externe besmetting openlaat. Dit is echter onwaarschijnlijk, aldus Dr. Speicher, omdat iemand die met het flesje knoeide het vaccin zou moeten besmetten met exact dezelfde reeks DNA-sequenties die in de andere onafhankelijke onderzoeken over de hele wereld zijn gedetecteerd, een onwaarschijnlijke theorie die McKernan de ‘elf op de plank’ noemt.
Toen de flesjes eenmaal in Canada aankwamen, “werd de verpakking door mij geopend, gedocumenteerd, van een datum voorzien en in een beveiligde koelkast geplaatst die alleen voor mij toegankelijk is”, aldus Dr. Speicher.
Dr. Speicher identificeerde ook enige variabiliteit tussen de resultaten van de twee flourometrie runs, die hij toeschreef aan de “moeilijkheid bij het pipetteren van LNP’s als gevolg van aggregatie en bezinking van LNP’s”
Hoe dan ook, Dr. Speicher benadrukte dat deze resultaten “duidelijk aantonen dat de flesjes uit Australië meer dan 10ng per dosis bevatten”
“Het gaat er niet om of de vaccins meer DNA bevatten dan 10ng per dosis, maar het gaat erom hoeveel meer ze bevatten,” zei hij.
Regelgever verwerpt bevindingen
In reactie op onafhankelijke onderzoeken naar de datum van restbesmetting met DNA die synthetisch rest-DNA vonden in niveaus boven de toegestane limiet, zegt de TGA dat de mod-RNA Covid vaccins “niet besmet” zijn en ontkent dat de onderzoeken geldig zijn. De TGA zegt dat de aanwezigheid van overgebleven DNA, inclusief de SV40 enhancer/promoter in de mod-RNA Covid-vaccins geen veiligheidsrisico vormt en zegt dat de toediening van synthetisch DNA aan cellen overal in het lichaam in LNP’s niet van belang is.
Bekijk de volledige argumenten van de TGA hieronder.
Australische toezichthouder op geneesmiddelen neemt officieel stelling: Pfizer mRNA shots ‘niet besmet’
REBEKAH BARNETT 24. JULI
De Therapeutic Goods Administration (TGA) ontkent dat het Pfizer mRNA Covid-vaccin besmet is, nu ten minste vier onafhankelijke laboratoria over de hele wereld beweren plasmide DNA-besmetting te hebben gedetecteerd in flesjes van de mRNA Pfizer- en Moderna-injecties, de meeste ver boven de voorgeschreven limieten. Lees volledig verhaal
In antwoord op de beëdigde verklaring van Dr. Speicher waarin hij zijn tests van drie Australische mod-RNA vaccinflacons beschrijft, heeft de TGA vastgesteld dat de bevindingen “niet betrouwbaar” zijn
Een woordvoerder van de TGA verwees me naar de internationale richtlijn die door regelgevende instanties is aangenomen om te bepalen of testmethodes betrouwbaar en nauwkeurig zijn, en verklaarde,
“De TGA kan uit de beëdigde verklaring van Dr. Speicher niet opmaken of hij zijn methode volgens deze richtlijn heeft gevalideerd, noch of hij een voldoende gekarakteriseerde referentiestandaard heeft gebruikt. De beëdigde verklaring bevat geen informatie dat Dr. Speicher de methode met RNAse heeft gevalideerd volgens de validatierichtlijnen.
“Regelgevende tests worden uitgevoerd binnen streng gecontroleerde kaders die zorgen voor traceerbaarheid en zekerheid over de integriteit en herkomst van testmonsters.
“Het lijkt erop dat Dr. Speicher slechts drie flacons van onbekende herkomst heeft gebruikt, waarvan hij opmerkt dat er één geopend was toen het hem bereikte. Alle drie de flacons waren verlopen toen de tests werden uitgevoerd. De “bewijsketen” in de beëdigde verklaring besloeg slechts 4 uur en er is geen temperatuurlogboek bij de monsters.
“Gezien het gebrek aan controles die de nauwkeurigheid van de gebruikte testmethodes zouden kunnen garanderen en gezien de aanzienlijke onzekerheid rond de integriteit en herkomst van de monsters, zijn de resultaten in de beëdigde verklaring van Dr. Speicher niet betrouwbaar
Verscheidene van de door TGA naar voren gebrachte bezwaren zijn beperkingen die hierboven al zijn behandeld, namelijk het gebruik van alternatieve methoden voor het meten van DNA ladingen, het ontbreken van temperatuurregistratie bij aankomst van de flacons, en de open Moderna flacon.
De TGA heeft gelijk dat de beëdigde verklaring van Dr. Speicher geen chain of custody bevat, maar PJ O’Brien & Associates heeft geadviseerd dat de chain of custody is gedocumenteerd en opgenomen in de prosecution brief.
Dr. Speicher erkent de aangenomen richtlijn van de TGA, maar zei dat “er geen compendiale standaard is voor het testen van DNA in LNP’s” De reden hiervoor is dat de goedgekeurde testmethode de DNA-niveaus meet in het ‘mengsel’ voordat het in LNP’s wordt verpakt, maar niet in het uiteindelijke geneesmiddel zoals dat wordt toegediend, zodra het DNA in de LNP’s zit.
“Het werk is gedaan in een onderzoekslaboratorium volgens goede laboratoriumpraktijken en laat belangrijke voorlopige bevindingen zien op de flesjes die moeten worden bevestigd door een onafhankelijk laboratorium onder forensische omstandigheden,” zei Dr Speicher.
Oncogene en genomische integratierisico’s
Hoewel de TGA verzekert dat de mod-RNA Covid-vaccins voldoen aan de richtlijnen voor DNA-limieten, benadrukt Dr. Speicher in zijn beëdigde verklaring dat de richtlijnen “geen rekening houden met meerdere doseringen van hetzelfde vaccin of platform, het risico van regulerende sequenties [zoals de SV40 enhancer/promotor], integratie van kleine DNA-fragmenten (7bp tot 200 bp), of nucleaire toegang/integratie”
“Hoewel het aantal van deze fragmenten dat een cel binnenkomt onbekend is, is het bekend van Dean et al. (1999) dat er slechts 3-10 kopieën van deze piek-DNA-fragmenten die de SV40 enhancer bevatten in een enkele cel hoeven te worden ingevoegd om het risico van insertionele mutagenese te laten bestaan,” zei hij.
Dit risico van miljoenen tot miljarden kleine DNA-fragmenten per dosis werd vorig jaar benadrukt door kankergenomicawetenschapper Dr. Phillip Buckhaults van de Universiteit van South Carolina, die de bevindingen van McKernan over DNA-besmetting in zijn eigen lab verifieerde.
In een beëdigde getuigenis tijdens een hoorzitting in de Senaat van South Carolina legde Dr. Buckhaults uit dat door het fijnhakken van overgebleven DNA-fragmenten in “itty bitty bits” (piepkleine deeltjes) als onderdeel van het filterproces tijdens de productie van mod-RNA-vaccins, de vaccin-fabrikanten “in feite het gevaar van genoom-modificatie tijdens het proces vergrootten”
Insertionele mutagenese (d.w.z.: het invoegen van kleine fragmenten in het genoom) kan op zijn beurt leiden tot het ontstaan van kanker, legde Dr. Speicher verder uit via e-mail.
“Daarom is het p53-gen zo belangrijk. De SV40-promotor schakelt p53 uit en kan ervoor zorgen dat de cel kanker gaat vormen. We weten ook van Kevin’s sequentie-studies dat het hele spike-gen kan invoegen in voorstadia van kanker door chromosoom 9 en 12,” zei hij.
DNA-verontreiniging in Covid-vaccins DOET in menselijke cellen terechtkomen, toont nieuw bewijs aan
REBEKAH BARNETT 21. MÄRZ
Regelgevers en feitencontroleurs beweren dat besmetting met plasmide DNA in de mRNA Covid-vaccins je genomisch DNA niet kan veranderen, maar nieuw bewijs suggereert dat dit wel het geval is. Lees volledig verhaal
Het oncogene risico wordt benadrukt in de richtlijnen voor de industrie van de Amerikaanse Food and Drug Administration (FDA), waarin staat: “Er zijn verschillende potentiële mechanismen waardoor achtergebleven DNA oncogeen zou kunnen zijn, waaronder de integratie en expressie van gecodeerde oncogenen of insertionele mutagenese na DNA-integratie”. (vervuiling van menselijk DNA met DNA uit vaccin)
Verschillende octrooien van Moderna (hier en hier) verwijzen op vergelijkbare wijze naar de risico’s van oncogenese en DNA-integratie in verband met rest-DNA.
De beëdigde verklaring van Dr. Speicher verwijst naar nieuw onderzoek uitgevoerd door McKernan en moleculair bioloog Dr. Ulrike Kämmerer waaruit blijkt dat “integratie van de DNA-fragmenten in het Pfizer COVID-19 modRNA vaccin in het menselijk genoom mogelijk is”
“Het is belangrijk om te onderzoeken of integratie kan plaatsvinden in primaire cellen in de gevaccineerde populatie,” zei hij.
Dr. Speicher vertelde me dat de volgende stap vanaf hier zal zijn om “dieper te duiken in het bepalen of en waar insertionele mutagenese optreedt” bij gevaccineerde mensen, “onder andere door gevaccineerde en ongevaccineerde bloed- en spermamonsters te vergelijken.”
“Vooral sperma zal van groot belang zijn, want als wordt aangetoond dat het DNA van de spike in spermacellen zit en die cel maakt een nakomeling, dan kan elke cel in het lichaam van de nakomeling een spike-fabriek zijn.”
Dr. Buckhaults, wetenschapper op het gebied van kankergenomica, is begonnen met zijn eigen onderzoek om te testen op genomische integratie in mod-RNA vaccins. Hij zei dat hij hoopt dat dit “zal bewijzen dat mijn zorgen ongegrond zijn door het verzamelen van veel negatieve gegevens”
McKernan is van plan om zijn onderzoek naar de integratie van Pfizer-vaccins samen met Dr. Kämmerer formeel te publiceren en heeft meer experimenten lopen om uit te zoeken of de integratie plaatsvindt in erfelijke of niet-erfelijke chromosomen.
Strijd in de rechtbank
De beëdigde verklaring van Dr. Speicher zal als bewijs worden gepresenteerd in de zaak Julian Fidge tegen Pfizer, Moderna. De aanklager, de Victoriaanse huisarts en apotheker dr. Julian Fidge, wil van de federale rechtbank een gerechtelijk bevel om Pfizer en Moderna te stoppen met de distributie van hun mod-RNA Covid-vaccins.
Dr. Fidge beweert dat de vaccins GGO’s bevatten, waarvoor Pfizer en Moderna niet de juiste vergunning hebben verkregen van de Office of the Gene Technology Regulator (OGTR) voordat ze de vaccins distribueerden, een ernstig strafbaar feit onder de Gene Technology Act (2000).
De OGTR en de TGA ontkennen dat de mod-RNA-LNP’s en synthetische DNA-fragmenten GGO’s zijn onder de Australische wet, maar wetenschappelijke en juridische experts die bewijs leverden voor de rechtszaak zijn het hier niet mee eens.
De zaak zou voor het federale gerechtshof beslecht worden, maar bevindt zich nu in een impasse terwijl het federale gerechtshof een formeel onderzoek instelt naar een rechter die de zaak verwierp op grond van procesbevoegdheid.
Het onderzoek werd ingesteld naar aanleiding van een klacht van de advocaten van Dr. Fidge, die beweert dat rechter Helen Rofe haar eerdere professionele relatie met een van de gedaagden, Pfizer, en familiebanden met de biomedische industrie verzweeg voordat ze de GGO-zaak verwierp.